خیابان حر عاملی یک، بخشی از خیابان طویل موحدین و جزو محله حسین‌باشی است. اغلب خانه‌های این معبر قدیمی، هنوز ویلایی است. این خیابان در گذشته به راسته سماورسازی معروف بود.
کوچه دوونیم کیلومتری حسین‌باشی که ۳۷ دقیقه راه‌رفتن در آن طول می‌کشد، عنوان طولانی‌ترین کوچه مشهد را دارد. داستان این کوچه به‌نام «حاج‌حسین باشی‌زاده فخار» گره خورده است؛فردی که کوره آجرپزی در ابتدای این کوچه بنا کرد و باغ‌های‌انگوری را که در آن قرار داشت، خرید و خانه‌های مسکونی اعیانی با متراژ وسیع ساخت.
آن‌طور‌که مردم می‌گویند، پیش از انقلاب اسلامی، در خیابان حسین‌باشی دعوا و چاقوکشی زیاد اتفاق می‌افتاده است، اما در دوران دفاع مقدس که جوانان همه محلات عازم جبهه شدند، آن ماجرا‌ها و تخلفات به خاطره‌ها پیوست.
اگرچه ظاهر مغازه حاج‌محمدحسین بسیار امروزی و مدرن به‌نظر می‌رسد، به‌گواه اهالی و قدیمی‌های این محله، او اولین سماورسازی بوده است که در خیابان موحدین کارش را شروع می‌کند.
غلام‌حسین جنگی، یکی از قدیمی‌ترین ساکنان خیابان تعبدی می‌گوید: آقای میزبانی‌نامی ساکن این کوچه بود و از کارخانه‌های تهران، پارچه سرقیچی می‌آورد و کیلویی می‌فروخت.
کوچه دل‌افروز یا حسین‌باشی ۱۲ از معابر قدیمی محله حسین‌باشی است. قدیمی‌ها آن را به نام «کوچه مسجد» می‌شناسند.
داستان طولانی‌ترین کوچه مشهد به‌نام «حاج‌حسین باشی‌زاده فخار» گره خورده است؛ فردی که کوره آجرپزی در ابتدای این کوچه بنا کرد.
حسن کلاته رحمانی می‌گوید: روزی که بچه‌ها پیشنهاد رونوشت از کلام خدا را به من دادند، گفتم چرا که نه؟ شما ابزارش را تهیه کنید، نوشتنش با من.